In 1989 viel de Muur. Vier jaar later besluiten Beate, Maria en Helly Oestreicher achter het voormalige IJzeren Gordijn op zoek te gaan naar het graf van hun ouders. Hiervoor moeten ze naar Tröbitz, een klein dorp in de deelstaat Brandenburg. Hun ouders zijn er eind mei en begin juni 1945 aan de gevolgen van vlektyfus overleden.

In de stad Wittenberg zoeken ze een klein pension om een eenvoudige maaltijd gebruiken en er de nacht doorbrengen. Helly, die niet in het kamp maar in de onderduik de oorlog heeft overleefd, wil graag met eigen ogen zien waar haar zussen hebben gewoond en hoe ze hebben geleefd direct na hun bevrijding. Ze heeft een cassetterecorder en een leeg casettebandje meegenomen. Aan tafel vertellen de twee kamp-overlevenden – bijna zestigers maar in 1945 twee meisjes van tien en negen jaar oud – honderduit over het kamp, het dorp en de trein die hen naar Nederland terugbracht.

Elke vraag van Helly levert meer dan een antwoord op. Ieder antwoord mondt uit in een woordenvloed vol onzekerheden en verrassingen. De Wittenbergtape is een zo exact mogelijke weergave van dit uitzonderlijke gesprek. In een nawoord worden Beate, Maria en Helly nader aan de lezer voorgesteld.

DE ZUSSEN Beate, Maria en Helly Oestreicher zijn de dochters van Felix Oestreicher die in 3lingnieuws (M10Boeken, 2023) uitvoerig over hen heeft geschreven.

NAWOORD Martien Frijns is ontwerper-uitgever. Hij schreef voor dit boek een nawoord waarin hij ingaat op de betekenis van het bezoek aan Tröbitz voor de drie zussen.