Een heuse prinses, een spraakzame papegaai, een man die een draailier bespeelt, een meertalig bos: dat zijn de ingrediënten dit keer. Het heeft er alle schijn van dat we in een sprookjeswereld zijn aanbeland. Maar dat is allerminst het geval: hier worden eigenzinnige vertalers geportretteerd en bijzondere beelden voor het vertalen gepresenteerd.

Realistische ontwerpen voor een reële wereld die gebaat is bij verstandhouding, vertaling en overleg. Een wereld dus die niet uitsluit, geen mensen opzijzet of woorden in de ban doet. Waar zijn de ten onrechte vergeten schrijvers en bemiddelaars weggestopt? Druist het in tegen de erecodes van het vertalen als je tere zielen gaat beschermen?

Wie zijn Rosey Pool, Angela Carter en Carel de Haseth eigenlijk? Hebben, of zijn zij uitsluitend vertaald? Of juist niet? In welk meertalig bos laten de prinses en de papegaai van zich horen?

'Misschien bestaat de tragiek van Rosey Pools leven er niet in dat haar werk is vergeten, maar dat de acceptatie waar ze naar verlangde haar uiteindelijk zou ontglippen. Het onderzoek maakt duidelijk waarom ze als cultureel bemiddelaar meer erkenning verdient. Ze was misschien niet de ongecompliceerde heldin die ze graag had willen zijn, maar boeit des te meer als bevlogen, gebrekkig en heldhaftig mens.'
Jeske van der velden