Het themadossier van deze Accolade gaat over multitalenten. Neem de humanist Coornhert. We kennen hem als geleerde schrijver, maar hij was tevens een verdienstelijk theoloog, ethicus en illustrator. De Leidse broers Otho en Pieter van Veen waren als schilder én dichter actief, en Constantijn Huygens glorieerde als homo universalis niet alleen in de letteren maar ook in de natuurwetenschap der geuren.

Catharina Questiers blijkt behalve een dichteres ook een alchemist te zijn, en wellicht een radicaal vrijdenker. De schrijver Frederik van Eeden zette zijn beschavingsdrang om in politieke ambities en trok op met de Duitse miljonair Walther Rathenau. De beeldend kunstenaar Armando koos voor zijn werk dikwijls het schuldige landschap als thema, maar vinden we dit ook terug in zijn gedichten en muziek? En ook kunstkannibaal Peter Klashorst, beroemd en verguisd, past dankzij zijn schilderijen en zijn roman in het veelkleurige plaatje van een multitalent.

De overige artikelen bieden de lezer eveneens verrassende perspectieven: op de mecenas en het mecenaat in de letteren, de schrijfster-in-wording Martha van Vloten, de Negentigers André Jolles en Jan Kalf die korte tijd meewerkten aan het Vlaamse tijdschrift Van Nu en Straks, en bibliovandaal Eddy du Perron die zijn boekenbezit met een scherp mes te lijf ging.

Tevens bevat deze Accolade een persoonlijke column over censuur, kanker en afasie, en het gedicht ‘Proloog’. Met het artikel over de sonnettendichter Martinus Nijhoff, die naar Bommel ging om de brug te zien, wordt deze boeiende aflevering afgesloten.