Toen Beate, Maria en Helly Oestreicher na het overlijden van hun tante Lisbeth in november 1989 haar huis opruimden, troffen ze een map aan met 196 briefdoorslagen van hun vader Felix. 168 ervan bleken zogenaamde Drillingsberichte te zijn, brieven die hoofdzakelijk over hen gaan. Ze verbaasden zich over hun vader. Ze wisten dat hij schreef. Het oorlogsdagboek dat hij in Westerbork en Bergen-Belsen bijhield, had hij vlak voor zijn dood in Tröbitz aan Beate overhandigd, die het vervolgens in bewaring gaf aan Maria – de historica van het gezin. Ze hadden het alle drie gelezen.
Deze brieven waren nieuw voor hen. Het eerste drielingnieuws dateert van 19 april 1937, het laatste van 25 oktober 1943. Ze handelen over een Joods gezin met drie jonge kinderen dat gedwongen door de verontrustende politieke ontwikkelingen in april 1938 halsoverkop Karlsbad verlaat en achtereenvolgens in Bergen aan Zee, Leiden, Katwijk aan Zee, Blaricum, Amsterdam terechtkomt. In het drielingnieuws is weinig van de beangstigende actualiteiten te merken. De brieven gaan over dagelijkse bezigheden en de ontwikkeling van de drie dochters zoals geboeid en liefdevol geobserveerd door hun vader.
Op 1 november 1943 werden vader Felix, moeder Gerda, twee dochtertjes Beate en Maria en de bij hen inwonende grootmoeder Clara opgepakt, naar doorgangskamp Westerbork overgebracht en naar Bergen-Belsen gedeporteerd. Het derde meisje, Helly, bleef in onderduik achter. In juni 1945 werd zij herenigd met haar twee zusjes, die als enigen van het gezin het kamp en de tocht van de ‘trein der verlorenen’ hadden overleefd.
3lingnieuws bevat een selectie van 74 brieven uit de map, door Elbert Besaris uit het Duits vertaald. Ze zijn gericht aan familie en vrienden die net als Felix door de opkomst van het fascisme hun thuisland moesten ontvluchten. In zijn ‘testament’, het drielingnieuws van 17 februari 1942, schreef hij: ‘Ik blijf doorgaan met het schrijven van de kindernieuwsbrieven. Ik hoop dat ze ooit worden gepubliceerd, als aandenken voor ons en de kinderen, dat mensen ze met plezier kunnen lezen, dat onze nagedachtenis bewaard blijft zodat we niet voor niets hebben geleefd.’
Felix Oestreicher (1894-1945) was een arts en internist uit het Tsjecho-Slowaakse Karlsbad, die in de vooroorlogse jaren laboratoriumonderzoek verrichtte, ook in Amsterdam, waar hij zijn toekomstige vrouw leerde kennen. Hij was geen schrijver, maar schrijven zat hem in het bloed.
Maria Austria (1915-1975), de twintig jaar jongere zus van Felix, was tussen 1934 en 1975 niet alleen de professionele fotografe die we kennen, maar ook huis- en familiefotograaf van de Oestreichers. In 3lingnieuws zijn niet eerder gepubliceerde familiefoto’s van haar opgenomen.
Helly Oestreicher (* 1936) is het jongere zusje van Beate Oestreicher (1934-1997) en de tweelingzus van Maria Goudsblom-Oestreicher (1936-2009). Zij is beeldend kunstenaar en werkt en woont in Amsterdam.
